Autor: Hanna Sołtysiak
klasy I-IV
Cele katechetyczne – wymagania ogólne:
• analiza i interpretacja myśli zawartych w Orędziu papieża Franciszka na 54. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu;
• przedstawienie Pisma Świętego jako historii, w którą wpisane jest życie każdego z nas;
• kształtowanie postawy umiłowania Pisma Świętego.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
Wiadomości
Po katechezie uczeń:
• nazywa Biblię „Historią historii” różnych ludzi;
• streszcza historię spotkania Jezusa z dziećmi na podstawie Ewangelii według św. Łukasza;
• wyjaśnia, że Biblia jest księgą, która jest wciąż aktualna i można w niej odnaleźć historię swojego życia.
Umiejętności:
• wymienia przykłady historii biblijnych, które nawiązują do historii jego życia.
Postawy:
• okazuje zainteresowanie częstym czytaniem Biblii.
Nacobezu:
• na dzisiejszej lekcji odkryjesz, że Biblia to nie tylko opowiadania o tym, co było, ale także opowiadanie o historii twojego życia.
Formy organizacji zajęć: zbiorowa, w grupach, indywidualna.
Metody dydaktyczne: rozmowa kierowana, opowiadanie, czytanie Pisma Świętego, rysunek, śpiew.
Środki dydaktyczne: Pismo Święte, fragment wiersza Romana Brandstaettera Biblio, ojczyzno moja, fragmenty tekstu Orędzia papieża Franciszka na 54. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, ilustracje Jezus i dzieci, serduszka-zakładki, kartki z bloku, kredki, sznurek do związania rysunków.
Schemat zajęć
I. Wprowadzenie
1. Katechezę rozpoczynamy modlitwą. Prosimy uczniów, aby pomyśleli o osobach, które mówią do nich dobre słowa, przypominamy sobie tych, którzy mówią, że nas kochają, którzy nas pocieszają, odpowiadają na pytania, którzy opowiadają ciekawe historie. Uczniowie mogą podziękować za te osoby głośno albo w ciszy serca. Modlitwę kończy katecheta, dziękując również za słowo Boże.
2. Uczniowie w parach opowiadają sobie wydarzenie ze swojego życia (może to być historia z wakacji, świąt, życia szkolnego itd.). Dla zachęty katecheta może opowiedzieć wybraną historię ze swojego życia.
3. Rozmowa kierowana:
• Dlaczego lubicie słuchać historii o przygodach innych?
• Czego można się z takich historii nauczyć?
4. Prezentujemy uczniom fragment Orędzia na 54. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu papieża Franciszka:
Człowiek jest bytem opowiadającym. Od małego mamy głód historii, tak jak mamy pragnienie jedzenia. Mogą one mieć formę bajek, powieści, filmów, pieśni, wiadomości... Te historie wpływają na nasze życie, nawet jeśli nie jesteśmy tego świadomi. (…) Opowiadania mają na nas wpływ, utrwalają nasze przekonania i nasze postawy, mogą pomóc nam zrozumieć siebie i powiedzieć kim jesteśmy.
5. Papież pisze o głodzie różnych historii. Polecamy uczniom, by wymienili bajkę, film, do których lubią powracać. Jeśli ktoś chce, może też zaśpiewać swoją ulubioną piosenkę.
6. Puentujemy tę część zajęć: każdy z nas potrzebuje słuchać historii, by lepiej zrozumieć otaczający nas świat, ale także by lepiej poznać samego siebie.
II. Analiza Orędzia na 54. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu
Część I – Historia miłości między Bogiem a człowiekiem
1. Stawiamy uczniom pytania:
• Dlaczego lubicie słuchać historii o przygodach innych?
• Jaka jest wasza ulubiona historia biblijna?
Tytuły katecheta zapisuje na kartce mającej kształt otwartej księgi ( załącznik 1 ).
2. Puentujemy tę część zajęć: W Biblii odnajdujemy historie różnych ludzi, ich przygody i spotkania z Panem Bogiem. Z tych historii możemy dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy o Panu Bogu. Czytając opowiadania biblijne, możemy odnaleźć przez podobieństwo sytuacji, spotkań siebie. Zachowania niektórych bohaterów biblijnych są też naszymi zachowaniami.
3. Zapoznajemy uczniów z opowiadaniem o spotkaniu Jezusa z dziećmi. Prosimy, by uważnie słuchali słów, które Jezus mówi o dzieciach:
Przynosili do Niego także małe dzieci, aby je dotknął, ale uczniowie, widząc to, zabraniali im. Jezus zaś przywołał je, mówiąc: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie zabraniajcie im, gdyż do takich należy królestwo Boże. Zapewniam was: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego” (Łk 18, 15-17).
Perykopę można odczytać lub odsłuchać https://www.biblijni.pl/ Łk 18, 15-17.
W trakcie czytania warto pokazać dzieciom ilustrację przedstawiającą Jezusa z dziećmi.
4. Rozmowa kierowana:
• Dlaczego rodzice przyprowadzali dzieci do Pana Jezusa?
• Jak na to reagowali apostołowie?
• Co Pan Jezus powiedział o dzieciach?
• Dlaczego Pan Jezus chciał spotykać się z dziećmi?
• Dlaczego chcielibyście, aby Jezus położył na waszą głowę ręce i pomodlił się za was?
• Dlaczego chcielibyście przytulić się do Pana Jezusa?
• Gdzie możemy spotkać się z Panem Jezusem? (kościół, katecheza, modlitwa, słowo Boże, sakramenty itd.)
5. Puentujemy: Słowa Pana Jezusa zostały powiedziane 2000 lat temu i wciąż są aktualne. On ciągle powtarza: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie. Tak jak wtedy, tak i dziś chce się spotkać z każdym z was, bo każdego bardzo kocha.
• Jak odnaleźliście siebie w tej historii?
6. Podsumowanie: Roman Brandstaetter w wierszu Biblio, ojczyzno moja napisał takie słowa o Piśmie Świętym:
Wszystko jest w Tobie,
Cokolwiek przeżyłem.
Wszystko jest w Tobie,
Cokolwiek kochałem.
Wszystko.
Cały żywot własny
Człowieka1.
7. W historiach biblijnych czytanych współcześnie możemy odnaleźć siebie:
Biblia to książka o nas. To nie tylko historie sprzed tysięcy lat. W niej jest mowa o każdej dziewczynie i o każdym chłopaku, o mamie, tacie, babci, pani itd.
8. Papież Franciszek w orędziu napisał:
W każde wielkie opowiadanie wkracza nasze opowiadanie. Kiedy czytamy Pismo Święte, historie świętych, także te teksty, które potrafiły odczytać duszę człowieka i wydobyć na światło jej piękno, Duch Święty może pisać w naszych sercach, odnawiając w nas pamięć tego, kim jesteśmy w oczach Boga. Kiedy przypominamy sobie o miłości, która nas stworzyła i zbawiła, kiedy wsączamy miłość w nasze codzienne historie, kiedy tkamy miłosierdziem ramy naszych dni, wtedy przekładamy kolejną stronę.
Puenta: Biblia to książka nie tylko o tym, co było, co się wydarzyło w przeszłości. To księga, w której możemy odnaleźć siebie. Słowa o naszym życiu.
Część II – Historia, która się odnawia
1. Proponujemy uczniom, aby na kartkach z bloku narysowały wydarzenie ze swojego życia, którym na początku dzieliły się z kolegą, koleżanką.
2. Po narysowaniu historii możemy z kartek stworzyć książkę. Na okładce przygotowanej przez nauczyciela można zapisać słowa św. Pawła:
Wiadomo, że jesteście listem Chrystusa dzięki naszemu posługiwaniu. Listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga Żywego, nie na kamiennych tablicach, lecz na tablicach, którymi są serca z ciała (2 Kor 3, 3).
3. Wyjaśniamy uczniom, że życie każdego z nas, historia naszej rodziny jest złączona z historią, którą rozpoczął Bóg na początku świata, gdy stworzył świat i człowieka. Ta historia cały czas trwa. I historia naszego życia złączonego z Jezusem staje się najpiękniejszą historią, jaką możemy poznać i przeżyć (por. orędzie papieża Franciszka).
III. Zakończenie
1. Rozdajemy uczniom serduszka wycięte z kolorowego papieru, na których jest zapisane imię JEZUS. Każde dziecko może dopisać swoje imię. Zachęcamy, by dzieci w domu włożyły serduszka do Pisma Świętego; mogą używać ich jako zakładki do Biblii (załącznik 2).
2. Propozycja modlitwy: wspólny śpiew https://www.youtube.com/watch?v=8CMGP8R8_ZM (data dostępu: 22.04.2020).
Hanna Sołtysiak – nauczycielka religii w szkole podstawowej. Zaangażowana w przygotowanie dzieci do wczesnej Komunii Świętej. Doradca metodyczny nauczycieli religii w archidiecezji poznańskiej. Autorka książek dla dzieci przygotowujących się do sakramentu pojednania i Eucharystii.
1 Roman Brandstaetter, Krąg biblijny, Kraków 2012, s. 31.
Patroni medialni: